Eve vardığımda amcam yoktu.Şaşırmıştım doğrusu. Biraz deli olsa bile eve hep aynı saatte gelirdi.

Üstümü değiştirip içeri geçtim. Hafiften başım ağrıyordu. Sigaramı yaktım ve koltuğa doğru uzandım. Zamanın nasıl geçtiğini hatırlamıyorum, telefonun sesine irkildim ve doğruldum.

Bilinmeyen bir numara arıyordu. Normalde hi tereddüt etmez açardım.Ama bu sefer korkuyordum.Ve ben korktuğumda hayra alamet şeyler olmazdı.

Olmadı zaten.

-Alo ?
+Hayret Taha hayret..Sen böyle değildin kardeşim ya,kaçmışsın hemen. Oysa beni hastanede ziyaret edersin diye düşünüyordum..

Allah senin belanı versin..

-Keşke öldürseydim seni orada.
+Heh, seninle işim bitmedi huur çoc..
-Lan bak ananı giberim senin !
+Hahahahahah
-Ne istiyorsun lan bin ?
+Bu iş devam edecek..
-Istediğin yerde istediğin zaman istediğin adamı çağır Orhan. Ananı gibicem senin oğlum harbi öldürücem lan bu sefer seni !
+Gel, bekliyorum.Ama ben seni kavga etmek için aramadım ki kardeşim.En mutlu günümü seninle paylaşmak istedim sadece..
-Ne diyorsun lan sen ?
+Dinle..

Nuray hayatım ilacımı getirir misin ?
Aşkım bekle kahvaltını hazırlıyorum onunla beraber getireceğim !
Çabuk ol biraz. Annemler çıktı mı evden ?
Çıktı çıktı, evde baş başayız..

Kısa bir sessizlik oldu.
Olaylar çok hızlı gelişmişti.
Donmuştum.
Ağzımı zımbalamışlardı sanki.
Mührüm hiç olmadığı kadar acıyordu.
Nurayın sesi yankılandı kulaklarımda.
Şaka olmalı.

-huur EVLADI ! KAÇ ORHAN KAÇ,TERKET BU ŞEHRI, SENIN ANANI gibMEYE GELIYORUM !

Başından aşağı kaynar sular dökülmesi neymiş o zaman anladım.