Yatağımdan insaatdan gelen ayni sesi işiterek kalktım, önce burnumdan kan aktığını hissettim elimi burnuma attım elimde bazı arapça sözcükler belirdi.Çığlık attım ama sesim çıkmadı, boğazım düğümlendi bağırıyordum ancak sanki birşeyler boğazıma yapışıyor ses tellerimi kapatıyordu. Ardından birini gördüm yaklaştım ve elimi uzattim. Deli gibi korkuyordum ancak sesimde çıkmıyordu. Evet o anlık cesaretle ona elimi uzattim .Gördüğüm kişi " bendim".

Bana doğru döndügünde kendimi gördüm. Rüya olamayacak kadar gerçekti hatırladıklarım. Sanki aynaya bakar gibi korkuyla kendime bakiyordum ama bir dakika, karşımdaki ben biraz önce yaptiklarımın aynını yapıyordu.Çığlık bölümüne gelince onun sesi çıkmıştı.Öyle bir çığlık attı ki hic boyle bir ses duymamıştım, bir insandan çıkması mümkün değildi. Ardından yanıma yaklaştı uzerime yürüdü ve günlerce aklımdan çıkmayacak su sözleri fisildadi
"Sana bağıran bendim velet,ben Dehaneşşşş".

Ardından 7 tane gölge belirdi tam 7 tane gölge vardı ve boynumda 6 köşeli bir simge belirdi.O simge belirince gölgeler yaklaşmaya başladı hepsinin üstünde değişik renkte taca benzeyen şapkalar vardı kollarımdan tutdular ve aralarından en heybetli olanı

" Ben iblisin oğlu, dumansız ateşten olan Mihrezzz ,bu acıyı asla unutma Âdemoğlu aslaaa "