Yolda fırından simitleri aldık. Taksim otobüsüne bindik. Yollar kapalıydı oraya varmadan indik yürümeye başladık. Bizi Meydana gelmeden bir gazete bayisinin olduğu yerde durdurdu .

Bak Hüseyin, dedi elini omzuma atarak. Yukarı çok kalabalık ne olur ne olmaz. Sen kardeşlerinle burada dur satın elinizdekileri. Bu kadar malzemeyle yürümek zor olacak kalabalık içinde. Satışınız bitince de aşağı yolda önünden geçtiğimiz pastaneye geçin oturun pasta dondurma yiyin. Ben gelir sizi oradan alırım yürüyüş bitince. Kardeşlerin sana emanet. Birbirinize sahip çıkın. Dediğimden başka bir şey yapmayın, dedi.

– Tamam, baba sen merak etme biz seni orada bekleriz, deyip hep bir ağızdan bağırmaya başladık, seslerimiz birbirine karışarak, kim daha önce elindekileri satıp bitirecek diye. Babam aksayan bacağı ile kalabalığın içinde gözden kayboldu.