Hakan Günday'ın 'bin!'kitabına bakıyordum, tam da bu başlık geldi.

binler, aşık oldukları kadınların kendilerini kurtaracaklarını düşünür. Oysa hiçbir kadın dünyaya bir bini kurtarmak için gelmemiştir. binlere sır verilebilir. Ölümleriyle son bulan sırdaşlıkları vardır.
binlerin cinsel hayatı düzensizdir. binlerin bedenleri ve akılları, diğer insanlarınkilerin aksine nasırlaşmaz. Onların nasırlaşan tek yerleri ruhlarıdır. binler sadece kendi aşklarına saygı duyarlar. En yakın dostlarının kadınlarına dil ve el uzatabilirler. Bu durumda bin tabii ki suçlu, ancak binlik meşrudur. binler düzensiz hayatlarında düzenli olarak içki içerler. Belli sayıdaki kadehten sonra sarhoş olup sızarlar. Sızdıkları yerin adı huzurdur. binlerin babalarıyla olan ilişkileri mezar taşı kadar soğuk, yeni dökülmüş kan kadar sıcaktır. binler insan öldüremedikleri, ağır suçlar işleyemedikleri, korkak ve hain oldukları için yaşadıkları yerleri zorunlu kalmadıkça terk edemezler.
binin davranış ve tercihlerini sadece bir başka bin kabul edilebilir olarak değerlendirir ve "Neden?" diye sormaz. "Neden" sorusu binliği yok eder.