öncelikle selamlar. biliyorum uzun yazılar okunmuyor, ama kısa da ben anlatamıyorum. idare edin. çiyuuuv.

teorik olarak, hayat eskiye oranla gittikçe kolaylaşıyor gibi gözüküyor. çünkü hayatımızı kolaylaştıran belirli materyaller, ve araçlar var. ama hayat eski zamanlara kıyasla daha zorlayıcı bir halde. hüzün ve depresyon bu düzenin bir parçası, mutluluk ve sevinç geride kaldı. kalbimizi ve zihinlerimizi kemiren sorular var. yaşama kaygısıyla, hep bir sonra atacağımız adımı hesaplamakla zihinlerimiz birer çöplük oldu.

sabah uyanıyosun. telefonu eline alıyosun. önce snapchat/swarm'a bak. mesaj gelmişse oku ve cevapla. istekleri kontrol et. sonra instagram.son fotoğrafı kimler beğenmiş, attığım snaplere kimler bakmış, şöyle bir göz gezdir. mesaj varsa oku, cevapla. istek varsa onayla. ya da onaylama arsızın birinin stalk hesabı olabilir. ana sayfaya ışınlan. biraz fotoğraflara bak. ekleyeceksen fotoğraf ekle. sonra işe veya okula gidiyosan onun için hazırlan sonra okul. okul çok yapmacık, olmadığı biri profil çizmeye çalışan binbir türlü insanla karşılaşıyosun. sonra eve dönüyosun. yolda komşunu görüyosun, sırf muhabbet etmek için, cevabını merak etmediği soruları soruyo sana. eve gir 2 saatin var. iyi değerlendir sonra yat. ertesi gün yine aynısı, kısır döngü şeklinde, ölene kadar böyle.60 yıl yaşasan 1/3'ü uykuda geçiyor. gitti 20 yıl. geriye kalıyo 40 yıl. okul iş yemek zart zurt derken 60 yıllık hayatında 15 yıl yaşıyosun veya yaşamıyosun. öldüğün zaman ise hiçbir şeye tam anlamıyla doymamış, ve hiçbir şeye yetişmemiş olarak öleceksin.

nefes alıyoruz, yaşıyoruz.biletimiz halen kesilmiş değil. çok okuyun, çok paylaşın,iyi işler yapın. vakit hem az,hem çok. kendiniz için yapın.

her zaman var olmayacakla hiçbir zaman işiniz olmasın. varlığını yok olabileceklerin üzerine inşaa etmek, ahmaklıktır.akledebilmemiz dileğiyle

buyurur: 'yeryüzünde yıllar sayısıyla ne kadar kaldınız ?'
derler:'bir gün veyahut günün bir kısmı kadar; sayanlara sor.'
müminun 112-113