Ejderha bana uzun uzun baktı.

E-"Ta-ar lara çok iyi baktınız. Bunun için size teşekküre ederim."

b-"Tabiki bakacağım. Ben ölsem bile önemli değil. Ti-an, Beyaz ve Derya yaşadığı sürece."

E-"Bu sözlerin aslında hem çok cömertçe. Hem de çok bencilce. Ölerek kaçmış olmaz mısın peki? "

b-"O zaman sen de kaçmış olmuyor musun? Nasıl onları yetiştireceğimi bilmiyorum. Her seferinde korkuyorum başına bir şey gelirse diye. Ya yanlış bir şey yaparsam diye. Neredeyse her gece ağlıyor ve ben yanında olamıyorum. Eğer şimdi ölürsem sonsuza dek yanında olamam. Ne yapmam lazım sen söyle. Nasıl eğitmem lazım. Nasıl uçacaklar onlar. Benim yüzümden uçamamalarını istemiyorum. Benim yüzümden başlarına bir şey gelsin istemiyorum. Şimdi bütün okul öğrendi. Bugün yarın ya yine savaş çıkarsa? insanlar ya yine ejderhaları avlamaya başlarlarsa? Ne yapacağım ben." bunları ağlayarak söylemiştim. Ejderha ise gülmeye başladı.

E-"Görmeyeli Derya'yı bile geçmişsin konuşma konusunda. Her şeyi akışına bırak. Sen elinden geleni yapıyorsun. Zaten bunun Ta-ar'ın da farkında. Ama hep onları düşünerek ilerleyemezsin. Sen Ti-an'ı 9 düşünüyorsan kendini 1 düşünmelisin. En azından düşünmelisin. Hayat düzenini bile ona göre değiştiriyorsun."

b-"O kitaptaki ejderha sen miydin?" direk sormuştum soruyu ve açıktı. Ejderha başını eğerek:

E-"Evet bendim. Ejderhalar hakkında bilgi sahibi olmalarının suçlusu benim. En azından çoğunun."

b-"Senin bir suçun yok. Suçlu kraliçe Fell. Seni kuyruğundan duvara çivileyen oydu."

E-"Evet oydu ama ondan vazgeçmeyen de bendim. insanlık yönünün ortaya çıkacağını ve beni kabulleneceğini düşünmüştüm o mağaraya geldiği boyunca. Ama hiç değişmedi. Aksine daha da delirdi. Zaten sonra da öldü. Şimdi bu köprüden geçersen artık sen de ölürsün. Ama gerideki dikenli yoldan dönersen acılı ve zahmetli bir yol olacak. Ama yaşayacaksın. Şimdi yolunu seç" Yolum belliydi. Dikenlerden her ne kadar korksam da yaşamayı seçecektim. Beni bekleyen ailem vardı. Ti-an, Beyaz, Babam, Derya. Fazla bir çevrem yoktu ama bunlar bana yeterdi ve dikenli yola girdim. Dikenli yol birden yemyeşil bir çimenli yola dönüştü. Arkama baktığımda ejderha gülümsüyordu.

E-"Bu arada onlar kendileri öğrenirler. Senin onlar için endişelenmene gerek yok. Ama kitabı bitirmelisin. Çünkü... " derken "Ktum" diye bir ses ile uyandım.

Edit: Bu sefer gerçekten yatıyorum. Aklınızdaki soru işaretini aldığıma göre. iyi geceler.