Saat 6.23 te uyandım. Camı açtım ve odamı havalandırdım. Daha sonra hazırlanıp dışarı çıktım. Kitap hep yanımda tabiki. Mağaraya doğru yürürken kitabı okumak için çıkardım. Daha sonra "Yok şimdi yolda falan okumaya dalarsam sorun olabilir" diye düşündüm. Mağaraya girince ve sınavdan çıkınca okuyacaktım. Bolca vaktim vardı ondan sonra. Mağaraya gittim ve Derya Beyaz'ın yanında uyuyordu. Neden ki? Uyuduğuna göre çok erken gelmiş de yatmış yanına. Benimki ise taşları ısırıyordu. En azından artık dışarıya çıkmıyordu. Beni görünce normalde koşardı ama mesafeli davranıyordu. Ben yanına gidip yere yatırdım. Eğleniyordu ama eğlenmesini gizlemeye çalışıyordu.

b-"Ta-ar. Gözlerimin içine bak." Anlamamazlıktan gelmişti.

b-"Ta-ar bana bak dedim." Daha sonra dayanamadı ve baktı.

b-"Sen ne yaparsan yap. Ne olursan ol ben senin baban olmaya devam edeceğim. Anladın mı beni?"

T-"Anl anlla dım"

b-"Hah şöyle. Şimdi gel bakalım sen" dedim ve gıdıklamaya başladım. Zaten bizim sesimize Derya hemen

D-"Biv sussanıva yav."

b-"Sanane kız gel sen bizi sustur.

Be-"Kai dauben ish" dedi ve sesimiz çıkmaz oldu. Lan konuşmaya çalışıyorum konuşamıyorum. Sessiz moda alındık sanki. Derya tek gözünü açtı ve

D-"Beyaz. Ne anlaşmıştık. Arkadaşlarımıza saf bilgi kullanmak yoktu." dedi. Ne ara bu kadar normal karşılamaya başlamıştı amk.

Be-Kai dauben ash" dedi ve geri sesim geldi.

b-"Derya bu da ne?"

D-"Dünü hatırlamıyor musun. Kendi kendine öğrendi bunları. Ben de anlamadım." Vay amk. Ejderha istediği zaman susturucak bizi. Benimki ne yapacak. Susacak mı? Neden şimdi benim Ta-ar senin Ta-ar'ı döver moduna geçmiştim ki ben? Kafalar pırıl pırıl.