Buse'yi tam anlamıyla tanıdığım günden sonra diğer kızlara ders vermeyi bırakmıştım. Çünkü artık buna ihtiyacım yoktu. içimde olan birşey Buse'yle birlikte yok olmuştu Yalnızlık...

Ben 12. Sınıfa geldiğimde o ise Lise'yi bitirip iyi bir Üniversitesi'yi kazandığında aklıma bin bir türlü hayaller geldi beyler. Onun yanına gitmek en öncelikli ve kesinlikle olması gereken bir planımdı. Birlikte Üniversitesi'yi bitirecektik. Çalışacaktık, didinecektik ve belkide ileride evlenecektik. Ben çoğu insan gibi duygularımı Buse'ye açma gereği duymadım çünkü ikimizde birbirimize olan duygularımızı çok iyi biliyorduk. Aramızda aşkım, canım gibi sözler yoktu ama bir his vardı. Arkadaştan öte bir his. Ben bunları planladığım o sene de annesine alzheimer teşhisi konulması beni ve Buse'yi tam anlamıyla derinden çalkaladı.