artık harbiden her geçen gün aşkım daha da artıyodu bu kıza karşı. çok fazla seviyordum, başı da kapalıydı lan. hem aşırı aşırı derecede güzel ve aynı zamanda namuslu(!) ya da öyle sanıyordum. tam istediğim gibi birisiydi işte. tahmin edeceğiniz üzere izmir'de evlenilecek kız bulmak çok zor. böylesi bulunmayacak bi nimet burda.
herneyse, bigün yine yengemde beraber oturuyoruz, bunun elinde telefon birileriyle mesajlaşıyor. ama ben kızı sıkmak istemiyorum, hemen katı kurallar koymak da istemiyorum bu kıza karşı. aldırış etmedim o gün, konuşsun dedim kendimce. hem ne yapabılırdı ki? benim yanımda başka bi erkekle mi mesajlasacaktı?