artık numaralarımızı birbirimize vermiştik, her gün havadan sudan şöyle böyle konuşuyorduk. arada bi zarflıyodu bu beni. fakat ben cool takılıyodum hani kızın peşinden koşmayayım, o benim peşimden koşsun kafasındaydım ilk zamanlar.
biraz daha zaman geçti, yengem bebeğini doğurdu. o da artık bizim mahalleye gelip yengemi ve bebeğini görüyordu. aynı zaman da beni. o gelmeden mesaj atıyodu bana zaten, çık gel ablama geliyorum diye. hâlâ sevgili değiliz yalnız, ikimiz de birbirimize karşı bişeyler hissediyoruz ama ortada bişey yok