Şimdi sana nasıl anlatayım bilmiyorum. Farklı yollar denemem lazım yoksa sen inadına beni anlamassın. Bana herşey lazım bu hayatta ama herşeyden biraz lazım, senden daha fazla... Her şeyden biraz daha fazla..

Maçın 89. dakikasıdır hani,sen futbolla ilgilenmezsin ama anlatayım ben yorulmam.Bir gol atması lazımdır tuttuğun takımın yoksa elenecektir. O an gözler 4.hakemdedir maç kaç dakika daha uzayacak diye bakar ya herkes hani... Ben seni her gördüğümde o hisle bakıyorum işte, sanki o son golü atamassam seni kaybedecekmisim gibi...
Bir de şöyle anlayı deneyeyim.
Eskiden çocukluğunu düşünsen hatırlarsın, eskiciler vardı. Evdeki eskileri verip leğen, mandal,kova gibi şeyler alırlardı. Eski bir ceketi vardı dedemin, Hanım bu ceketi eskiciye ver karsılığında istediğin kovayı alırsın demişti. Anneannem o ceketi vermedi mesela onun yerine eski kovasını kullanmaya devam etti. Akşam dedem eve geldiğinde çamaşırları eski leğenin içinde görünce,"Almadın mı leğeni"diye sordu. Anneannemde bu legen beni daha idare eder hem senin ceketinde eski sayılmaz. Herşeyi geçtim sen bu ceketi çok seversin,o y7zden kimseye vermem dedi.

işte sen benim için o ceketsin,bu dünyada başka bir karşılığın yok... Ne olur bu cümleyi hisset. Kendinden başka karşılığın yok senin. Yani bende seni bir başkasına veremem.

Hâlâ anlamadıysan,bir de şoyle düşün...
Güneş doğar ama sokak lambası yanmaya devam eder ya hani... Bilmez neden yandığını ve faydası bitmiştir artık çünkü yoktur karanlık.Ben o sokak lambasıyım işte. Seviyorum seni ama bilemiyorum ne ise yaradığını. ihtiyacın olsa da olmasa da seviyorum. Niyetim karanlığın aydınlanması değil,bir karanligin varmı onu da bilmiyorum. Niyetim bir yerlerde senin için yanmak işte.

Anlamak istemezsin bilirim. Biliyorum yani ne desem boşa l... Sen beni sevmiyorsun, sevmezsin de... Özetle durumum pek iç açıcı degil... Hakem uzatmaları oynatmaz, kadının biri çikar bir leğen için vefasından vazgeçer, gün doğar ama sokak lambası hep yanar ve sen gidersin ama adamın biri seni sevmeye devam eder.