Dostum bir Müslüman olarak söylüyorum. Felsefi olarak en güçlü ve değerli 2 görüş vardır.
1) Teizm
2) Ateizm
Deizmi falan boşver. Hatta şöyle bir akıl yürütme yapalım:

(1) Deizmde Tanrı insanı ve evreni yarattı.
(2) Tanrı insana akıl verdi.
(3) Akıl Tanrı'yı sorguladı.
(4) Tanrı sorgulanacağını biliyordu.
(5) Tanrı sorgulanmak istedi.
(6) insan (bir vasayım olarak) Tanrı'yı buldu.
(7) Ancak Tanrı sorgulanmak istemesine rağmen bunun hiçbir amacı yoktu çünkü deizmde Tanrı evreni yaratmış ve öylece bırakmıştır.
(8) O halde Tanrı amaçsızdır.
(9) Amaçsızlık Tanrı için bir kusurdur.
(10) Deizm Tanrı'sı kusurludur.
Sonuç: Deizm Tanrısı yoktur.

Panteizm ve panenteizm zaten evrenin başlangıcı olduğunun anlaşılması ve entropi yasasıyla birlikte çürümüştür.

Agnostisizm ise 3. bir seçenek değil sadece bir kararsızlık halidir ve doğru olamaz. Tanrı ya vardır, ya yoktur. Bunu bilmememiz hiçbir şeyi değiştirmez.
Örnek: Ben amazon ormanında çam ağacı yetişip yetişmediğini bilmiyorum. Ancak 2 şık vardır.
A) Çam ağacı yetişiyordur.
B) Çam ağacı yetişmiyordur.

Politeizme gelirsek; Politeizm, Occamlı'nın usturası yöntemiyle monoteizme indirgenir.

Yani geriye sadece teizm(monoteizm) ve ateizm kalmıştır. O halde yapılması gereken argümanları karşılaştırmaktır. Ateizm güçlü olarak 1 argümana sahipken teizm güçlü olarak 5 argümana sahiptir. Tabi çokluk gücün boyutunu ifade etmese de benim nazarımda teizm daha mantıklıdır. Tabi herkesin bakış açısı aynı olamaz. Eğer öyle olsaydı herkes aynı düşüncede olurdu.