Uyandığımızda Ejderha bize bakıyordu. Ama sanki mutlu gibi. Hani evladın uyurken izlersin ya tam da öyle. Ben de zaten uyandım ve hemen saate baktım. Sadece 1 saat uyumuşum ve sanki yıllardır uyuyorum gibi rahatlamıştım. Toprak zeminde yatmama rağmen. Derya da uyanmıştı.

E-"Senin burada uyumana alıştım da Derya'yı ilk kez görüyorum" dedi.

b-"Daha 2. uyuyuşum hemen ne alıştın." dedim. Derya da yeni uyanmış sesiyle

D-"Günaydın"

b-"Akşam oldu akşam gidiyoruz." dedim. Ejderha ise espiriyi anlamadı ve

E-"Daha erken akşam daha gelmedi." dedi.

b-"Şaka yapıyorum. Hikayeni dinlemeden bugün hiçbir yere gitmem."

D-"afnen mende"

b-"Bir kendine gel de anlatsın." Daha sonra Derya kendini toparladı. Ejder de başladı hikayenin devdıbına.

E-"Ti-an'ın ölümünden sonra insanlar ile ejderhalar arasında olan savaş başladı. insanlar bize karşı çok güçsüzlerdi. Kalelerinin arkasına kaçıyorlardı artık. Ben de o zamanlarda yumurtadan yeni çıkmıştım. Bizde sadece 1 kişi olur üremek için. O bir kişi yumurta bırakır ve yavru ejderha çıkar. Çıktığı zaman da bize öğretir. Artık ne kadar zaman öğretmek isterse. Benim büyüğüm bana 20 gün öğretti ve ondan sonra onu görmedim. Daha uçmayı bile bilmiyordum. Bana başka bir büyük ejderha geldi ve büyüğümün öldüğünü insanların onu öldürdüğünü söylediler. O zamanlar insanlar Ejderha öldürmeyi öğrenmişlerdi. Kraliçe Fell sayesinde."

D-"Fell de kim? Daha önce tarih kitaplarında falan görmedim."

E-"Fell çok güçlü bir kraliçeydi. Aynı zamanda acımasız biriydi de. Ejderhalarla dolu bir zindanı vardı ve her ejderha üzerinde deneyler yapıp zayıf yönlerini bulmaya çalışıyorlardı. Ve sonunda buldular da. Çok garip bir zıpkındı. Bize deydiği anda pulumuzu sanki bir kağıtmış gibi yırtıyordu. Bizi teker teker avladılar. Bazı ejderhalar kaçtı. Ben ise uçamadığım için kaçamadım ve kraliçe Fell beni aldı ve bu mağaraya kapattı. Bana inanılmaz işkenceler etti. insanlardan nefret etmeme yetecek kadar. Yaşdıbının sonunda benim sayemde ölümsüz olabileceği hayalleri vardı. Daha çok deney yaptı ve sonunda öldü. Oğlu Reth tahta geçti ve bir daha insanlara saldırmama karşılığında bütün ejderhaları serbest bıraktı. Ben ise mağaradan çıkamayacak kadar büyümüştüm. Onun için burada ölüme terk edildim." Gerçekten çok kötü olmuştum bu hikayeyi duyduğumda. Derya'nın tarafı zaten ağlamamak için kendini tutuyordu. Yıllarca burada zulüm görmüştü. Ve hala yaşamaya çalışıyordu.

E-"Yüzlerce yıl sonra seni duydum. Mağaranın dışından bir ağlama sesi geliyordu. O an eski zamanlarım aklıma geldi. Acı çektiğim zamanlar. Büyüğümün öldüğü zaman kaldığım yalnızlık. Daha sonra uyandığımda mağarada yatıyordun. Ve seni en başta öldürmek istedim."

Edit: Yurda geçiyorum. Geçince devam ederim.