Gece saat 2 olduğunda evden çıktım. Normalde saat 11 de uyurdum ama uyuyamıyordum. Aklımda hep o vardı. Neden yapar diye düşünüyordum. Sanki gelecek ve

M-"Şaka yaptım aşkım" diyip tekrar sarılacak gibi. Ben öyle bile olsa kabul ederdim geri onu. Biraz azarlardım ama yine de kabul ederdim. Dayanılmaz bir acıydı bu aşk acısı. Böylesi daha da kötüydü. Uyumayı denedim. Ama uyuyamadım. Mağaraya doğru yaklaştım. içeri doğru adım atmakta ilk 10 dakika kadar tereddüt ettim. Daha sonra ise "Umurumda bile değil. Benim hayatımı gibenler cezalarını bulsun" dedim ve içeri girdim. içeri girdiğim anda bir hava akımı hissettim. Ama içerden dışarıya doğru. Kegib kegib geliyordu bu hava akımı. Aklımdan şöyle bir şey geçti "demek ki mağaranın bir çıkışı var ama ucunun açılıp kapanması garip" diye düşündüm. Çünkü kegib kegib geliyorsa mağaranın diğer ucu açılıp kapanıyordur. Ben ise akıma doğru yürümeye başladım. Akım gittikçe şiddetleniyordu ama hala çıkışı göremiyordum. Daha sonra geniş bir yere çıktım. Bayağı genişti bir yerdi ve önünde kocaman bir kaya vardı. Kayadan daha büyük dağ kadar bişeydi. Etrafından dolanarak arkasına varabilirdim. Ama bayağı bir yol yürümem gerekecekti. Fazla umursamadım. Dolanmaya başladım. Tam 1.30 saat sonra çıkışı gördüm ama garip olan taraf şu ki çıkış benim geldiğim yerdi. Ve kayanın arkasına geçtiğimde hava akımı kesilmişti. Yani tek bir giriş-çıkış vardı. O akım neydi ki? Fazla düşünmedim zaten aklımda çok fazla şey vardı. Çok sessiz ve rahat bir ortamdı. Bizim evin önü gibi değildi. Gürültüden uzaktı. Burada yatmaya karar verdim. "Biraz rahatlayınca eve giderim uyurum zaten haftasonuna geldik" diye düşündüm. Haftasonu olmasa bile gitmezdim okula bu halde. Onlar da zütlerine kına yakarlardı. Yere yattım. Kegib kegib gelen hava akımı bile gerçekten rahatlatıcıydı. Daha sonra uyuyakaldım.