EDiT:Tüm hikayelerim için bir bine bende binem hikaye serisi Serinin 3. hikayesidir.

EDiT2:HiKAYE BiTMiŞTiR. OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜRLER. OYLAMA SONUCUNU AKŞAM BURAYA YAZACAĞIM. OY VERMEK iÇiN http://www.strawpoll.me/12870490

EDiT3: KAZANAN BiRLiKTE SON OLMUŞTUR. KATILIMINIZ iÇiN TEŞEKKÜRLER.

Okuldan çıktım ağlayarak eve doğru koşuyordum. Gururum kırılmıştı. Hep ezilmiştim. Hep aşağılanmıştım. Ama şu an kadar kötü hissetmemiştim. Benim canım, tenine dokunmaya kıyamadığım sevgilim dediğim, o güldüğünde sırf gülüşü bozulmasın diye bir dediğini iki etmediğim kız bana zorbalık eden Serdar'ın dudaklarından öpüyordu. Gözlerime inanamadım. Neden ama neden? Ağzımdan:

b-"Neden" kelimesi çıkmıştı, o da bana:

M-"Senin gibi bir asasyolle birlikte olamam" olmuştu. Asosyal mi? Sadece bu yüzden mi? Serdar ise:

S-"Sevgilimden uzak dur yoksa sana yapacağımı bilirim" dedi ve cesaret edip saldırdım. Yumruğumla sadece biraz geriledi ve biraz yanağı kızardı. Daha sonra Serdar vurdu ve yere düştüm. Muhtemelen yanağım morarmıştı.

S-"Yumruk böyle atılmaz böyle atılır. Şimdi defol" dedi ve ben ise sadece kaçtım. Kaçmamın nedeni dayak değildi. Ben dayak yerken onun bana bir bakışlarını görmemdi. O da bana diğerleri gibi bakıyordu. Zavallıymışım gibi. Çöpmüşüm gibi. Dayanamadım. Sadece koştum. Koştum ve koştum. Kendimi ağacın altında ağlarken buldum. Ağacın karşısındaki mağaraya boş boş bakarken buldun kendimi. Mağaranın karanlığına baktıkça anılarım canlanıyordu ve daha da ağlıyordum. Mağaranın lanetli olduğunu falan söylerler. Aynı zamanda uğurlu olduğunu da. Mağaraya dokunmazsak mağaradaki uğursuzluk da bize yaklaşmaz derler. Aklımdan geçen yanlızca şuydu. "Mağaraya gireceğim ve ne olursa olsun umurumda değil. Zaten ölmüşüm. Bütün dünya lanetlenecekse varsın lanetlensin." Tamamen batıl inanç olduğunu biliyordum ama içeri girmek istediğimde bir yaşlı adam o taraftan geçerken beni gördü (Şansıma sıçayım mağara ormanın ortasında. Arkasında dağ var kocaman. Dağda yol var. Ama neden yolu kullanmayıp bu mağaranın önünden geçer ki bir insan. (Yaşlı adama Y diyeceğim.)) Y-"Uzak dur oradan çocuk. Bastonu kafana geçiririm senin ha. Defol. Bizim başımızı belaya mı sokacaksın" vs. dedi ve ben kendimi koşarken buldum. Bu kadar duygusal yük bana fazla geliyordu. Dayanılmazdı artık. Tek bir arkadaşım bile yoktu. Bu da benim zoruma gidiyordu. Kafamda hayali canavarlar canlandırıyordum sadece. Onlarla arada konuşur dertleşirdim. Deli diyebilirsiniz ama çok işime yarıyordu. Size de tavsiye ederim. Bunları düşünürken kendimi evimin kapısında buldum.

Edit: Herkese merhabalar. Uzun süredir (50 gün olmuştur herhalde) hikaye yazmıyordum. Gerek vizeler olsun, gerekse ödevler yüzünden fazla vakit bulamamıştım hikayemi yazmaya ama şu anda bir boşluk yaratabildim. Bu hikaye de her zamanki gibi uzun olacak ve partlar seri seri gelecek. (Elimden geldiğince)

Edit2: Benim dikkatimi çeken şey trendlerde en azından 2-3 hikaye olurdu o da en az yani. Şimdi ise sadece 1 tane gördüm. O da en aşağılarda. Hikaye yazan güzel yazarlarımıza biraz teşvik amaçlı da açtım bunu. Beni bilen bilir. Hiçbir zaman trend olmak için yazmam hikayemi. Sadece okunması için yazarım. Herkese iyi okumalar.