Yazın bir kamp yapmaya karar versek. Ve bu kişi siz olsanız. Kamp yaptığımız yer ıssız sote bir yer olsa. Çadırı kurmuş, ateşi yakmış, yemeklerimizi yemişiz. Ne telefon çekiyor ne elektrik var. Zifiri karanlık bir ortamda çadırımıza doğru çekilip uyumaya karar veriyoruz. Lakin ben biraz hınzır bir tip çıkıyorum. 1 saat boyunca öylece yatıyorum hiç ses çıkartmıyorum hareket etmiyorum. Senin tüm gerginliğini şüpheni üstünden alıyorum. Tam rahatlayıp uykuya dalacağın sırada. Avına atlayan bir aslan gibi zıplıyorum arkadan sana, bir ayı gibi sarıp sıkmaya başlıyorum seni. Ellerini tutuyorum arkada ve bağlıyorum. Uyku sersemi ne olduğunu şaşırıyorsun kendine gelemiyorsun. Noluyor lan mal napıyorsun demeye başlıyorsun. Tek kelime etmiyorum sıyırmaya başlıyorum donunu. Her zaman yanımda taşıdığım vazelini senin kafanın yanına koyuyorum. Bağırmaya başlıyorsun tehditler savuruyorsun. Tek kelime etmiyorum. Ayırıyorum züt yanaklarını ve tükürüyorum tam deliğe. Sonra ufak ufak dil atıyorum. Çadırın dışından gelen rüzgar ile birlikte zütünde hafif bir serinleme oluyor. iyice yalamaya başlıyorum bu serinlik arttıkça kendini salmaya başlıyorsun. Yorulmaya başlıyorsun son çırpınışlarını yapıyorsun. Vazelini alıyorum, sanırım bu duruma alışmaya başladın ağlamaya başlıyorsun. Kutudaki tüm vazelini zütüne boca ediyorum. Güzelce sıvıyorum zütüne vazelini ve seni orada öylece bırakıp gidiyorum. Tüm eşyalarımı toplayıp kamptan ayrılıyorum.

Ne yaparsınız? Bundan sonraki hayatınızı nasıl geçirirsiniz? Lütfen cevaplarınızı bekliyorum.