Kırılmıştım.. Haklıydı çünkü.

Ertesi sabah erkenden uyandım.. Seboyla ağaç eve sicimlerle köprü yaptık.. Agacımızıın altına ocak kurduk.. Çit çektik.. Aslında sebo da ben de halimizden memnunduk.. Ama maria'nın sözleri hala aklımdaydı.. Benimle hiç konuşmuyordu
itliğim ve uğursuzluğum heryerde karşıma çıkıyor ve beni hayattan soyutlamayı başarıyordu