Kapıyı açtım, içeri girdim. Ev gayet yerli yerindeydi 2-3 ay olmamama rağmen. Hemen yatak odama gidip camın önünde sigaramı yakmam gerek. Özlemişim be burayı.
içerden sesler gelmeye başladı. Eda'nın tutkulu inlemeleri. O an duraksadım. Kapı aralıktı. Sadece baka kaldım. Ne çabuk unutmuş beni, o yatağı.
Evin anahtarını vermekle delilik etmemişim. Hiç olmazsa ev yerli yerinde diye kendimi geçiştirmeye çalışıyodum.
Sesleri duydukça öfkem büyüdü. O tutkulu anlar sadece benimdi benim. Dayanamadım, daldım odaya.
-Oğuz, dedi kekeleyerek.
Çocuk Eda'nın üstünden inerek bi köşeye çekildi.
+Defolup gidin sigara içmek istiyorum, dedim bağırmadan, yıkılmış ses tonumla.

Uzun bi hikayedir panpalar. Şukularınızı ekgib etmeyin.