Bi hemşire geldi yanıma çömeldi, koluma dokundu.
H: Beyefendi iyi misiniz? Beyefendi, beyefendi.
Babamla birbirimize bakıyoruz, gözlerimizden süzülen yaşların haddi hesabı yok. Güçte olsa topladım kendimi tabi sürünmeye toplanmak denirse. Diz kapağıma kurşun yemiş gibi düşe kalka babamın yanına gittim.
-Annem, dedim kekeleyerek.
Sarıldık birbirimize ağladık. Annemin odasından doktor çıktı ve o cümleleri söyledi.
Başınız sağolsun.
Artık bir annem yoktu. Sadece hayalden ibaretti artık. Sesi, gülüşü, gözleri...

Panpalar emeğe saygıdan rez alıp şuku atarsanız sevinirim 3-5 kişi okuyosa yeterli. Hikaye farklı ve güzel bi hikayedir.