Melis bana acımış bir şekilde bakıyordu.
Melis:Sakalını uzatmışsın, gözlerinin altı morarmış
Bir şey söylemedim, hiç bir şey yokmuş gibi sağ tarafa dönecektim ki öyle bir baktı ki bana, gücüm yetmedi onun gözlerine karşı
Melis:insan terk ederken bir sebep gösterir. bunu söyler. karşısındakine cevap hakkı tanır. öyle durup dururken gidilmez. yok çocukluk bu.
Ben:Durup dururken mi? senle konuşacağım kadar konuştum zaten,
Melis:Durumu yanlış anladın,dur bi açıklayayım.
Bıkmıştım, konuşmasına izin vermek istemiyordum. Fakat karşı da koyamıyordum. Korkuyordum,bir çocuk gibi korkuyordum ya Melis'in söylediklerine inanırsam diye
Melis:Senin özel sürpriz doğum günün için hazırlıyorduk. Orkun'da restoranı 1 geceliğine kiralamayı başarmıştı.Ben de sevinçten sarıldım,sen ise ön yargıyla yaklaştın. Bana inanmadın, hadi onu geçtim.En yakın arkadaşın Orkun'a da inanmadın.