hikayem de üniversiteye başlamam ile birlikte başlıyor. üniversite dedin mi yeni başlayan bir çömez için akla gelen şeyler çimlere yatmak, kızlara gitar çalmak, gece barlarda takılmaktır. ancak ben bunları yapacak kadar güçlü biri değildim. yoksulluğumdan utandığım için insanlarla pek konuşamazdım. bir yandan kendi mahallemdeki tinerci çocuklarla da takılmak istemiyordum, o yüzden evden pek nadir çıkardım. ya bilgisayar başında oyun oynardım;seçilmişler, tapınakçılar, masonluk, illuminati, nwo gibi konularda yazılmış her türlü makaleyi okuyarak vakit öldürür ya da yorgan altında ikiyüzlü insanları yok etmek,5-6 kızla birlikte toplu ciks yapmak gibi hayaller kurardım.

üniversitede ilk haftalar klagibti. öğretim üyeleri kendilerini tanıtıyor, burası lise değil falan deyip kendilerince ayar veriyorlardı bizlere. bense öğrencilerin çoğu gibi esneyerek boş boş hocalara bakınıyordum. ancak birisi hariç. türk dili hocamız, internette görebileceğiniz en güzel mankenlere taş çıkarabilecek güzellikte. yanımdakilerin ağzının suyu akıyor, bunu görebiliyorum. ama benim dikkatimi başka bir şey çekiyor, bileğindeki kurukafa dövmesine takılıyor gözüm. daha sonra da boynundaki ters pentagram kolyeye bakıyorum. “yok canım, tesadüftür” diyorum kendi kendime. yolda gezen bir metalci de böyle giyinebilir, dövme yapabilir. “çok fazla blog okumaktan manalar uyduruyorsun, bırak bu işleri” diyorum kendime.