-4 yıl sonra-

O olayın üzerinden tam 4 yıl geçmişti. Pgibolojik,kulak, ilaç vs tedavileri gördüğüm o hastaneden artık çıkma vaktim gelmişti. Artık yavaş yavaş kabullenmeye başlamıştım;ailemdeki herkesin ölümünü,tek kulakla hayata devam etmem, hayatima bundan sonra yetimhanede devam edecek olmam...

Çok sonradan öğrendim ki Babam öldükten sonra Metin amca kendini suçlayıp intihar etmiş. Eşi Gülnur teyze de yasemin ablayi da alip yurtdışına gitmis.

Hastaneden çıktığım da beni kimse almaya gelmedi.Ne dayım,ne amcam,ne de halam...
Birşey öğrenmiştim;hayatta daima yalnızdım..

Beni yetimhaneye Aysun abla(kocaman gozleri olan hemşire) zütürmüştü.Onu Çok seviyordum. Bana söz vermişti;beni hep ziyaret edicekti.Ama ne yazık ki o da sözünü tutmadı.

Yetimhanenin müdürünün ismi Yaşar dı. Başlarda çok iyi birisiymis gibi gozuksede, aslinda tam bir serefsizdi.

Devami gelecek panpalar