Bir sonbahar günüydü aylardan eylül..
Cadde kalabalıktı heryerde insanlar vardı. Evime yakın
olan bir avm olduğundan bu kalabalığı onun için olduğunu
biliyordum. Adımlarımı hızlandırdım. Tam o sırada omzuma
çarpan kumral saçları ve siyah elbisesiyle bana bakmakta
olan kadını gördüm. Pardon dedim. Özür dilerim..
Birşey söylemedi.. Gözleri doluydu zaten.. ağladı ağlayacak bir
havası vardı. Tekrar Özür dilerim dedim ve arkamı dönüp
yürümeye başladım.
Bikaç adım attıktan sonra arkamı dönüp baktığımda
hala bana baktığını gördüm. Bana doğru geldi.
Burun buruna gelince durdu. Dudaklarından çıkan
nefesin sıcaklığını suratımda hissediyordum.
Bişey diyemedim. Gözlerine baktım sadece en derine..
Hala hatırlamadın mı? dedi.
Şöyle bir düşündüm. iyi de ben herkesi hatırlayamam ki.
Yani ne biliyim. Tanımadığım birini nasıl hatırlarım?
Cevap vermedim. Evime geldiğimde ışıkları açık buldum.
Yine dalgınlığıma gelip öylece çıktım heralde diye düşünürken
ev arkadaşım ömerin pc'den gelen sesleri duydum.
iyi ömer evdeymiş. Kendi odama gidip kapıyı kilitledim.
Yatağa uzanmış düşünüyorken bana çarpan kız aklıma geldi
beni hatırlamadın mı dediğine göre daha önce tanışmış olmamız lazım ama
ne zaman tanıştık? Hatırlamıyorum. adını bilmiyorum.
ama gözleri güzeldi gerçekten. Ben bunları düşünürken
zilin çaldığını duydum. Ömerin ayak seslerini duyabiliyordum.
kapıyı açtı biri vardı yanında biliyorum çünkü ayak sesleri çoğalmıştı..
Onlar sohbet etmeye başlamışken bende pakedimdeki 2 sigaradan
birini ateşledim. Derin bir duman içime çektikten sonra
dikkatimi konuşmalara verdim. Birinden bahsediyorlardı.
Üzüldüm anlattıkları kişi için.. Hafızaya format yemiş
bişey hatırlamıyomuş zamanla düzelir falan demişler.
Pek oralı olmadım. Sigaramı bitirip küllüğe bastım,
uyku bastırmıştı zaten..