Yağmurun altında sırılsıklam olmuştum. Eve vardığımda titriyordum. Üşüdüğümü fark etmemiştim bile.
Sanki sıkışıp kalmıştım. Elimden tutan kimse yoktu.
Kendimi gibmek istiyordum. Telefondan bildirim gelmişti. Açtığımda sınıf gurubundan atılmıştım. Gözlerim o an doldu. Kendimi yatağın kollarına bıraktım.
Uyumuşum o sıra. Telefonun sesiyle uyandım. O salak ses kulaklarımı gibiyordu.
Bir sinirle yerimden fırladım.
Uykumun bölünmesi nefret ettiğim şeylerdem biriydi.
Elime aldım.
Sınıfta be krouyup kolayan en iyi ve tek arkadaşım arıyordu. ismi "can olsun".
Telefonu açtım.
Bana kardeşim çok özür dilerim ya neşer olmuş. Kusura bakma bu gün okula gelemedim.
Dedi.
Bir sevinçle