Arkadaşlar sırf sizinle bu yaşadığımı paylaşmak için inci sözlüğe kayıt oldum. 16 nisan ülkenin geleceğini kendi ellerimizle ya ateşe atıcaz yada bi taklar yicez artık hayırlısı olsun.
Bundan 3-3.5 ay öncesine kadar eski mesleğim barmenligi bırakıp(kavga ettim) geçici kasiyerlik yaparken bi tane teyze geldi yaşını görseniz teyzemin firavun döneminden kalmış gibi bu yaşta teyzenin ne işi var buralarda diye düşünürken geldi yanıma "oğlum ben bunları aldım ama benim param yok ama bunlarıda almam lazım dün evimdeki son yemeğimi yedim yağsız tuzsuz makarna yapabildim bunları almazsam aç kalıcam" dedi. ilk başta şaşırdım tabi ama teyzeyi o halde geri gönderecek kadar kalitesiz değilim. Teyzeye sordum dedim çolun çocuğun yokmu teyzem bakmiyolarmi sana, "kimim kimsem kalmadı çocuklarda bana bakmıyorlar , devlette ihtiyaçlarımı karşılamıyor çocuklarım hayatta diye maddi destek yapmıyorlar. Erzak almak içinde günlerce sıra bekleyip kayıt olup erzaklar için geri çağırılıp evime kadar taşımam gerekiyormus" dedi. Teyzeye istediklerini verdik servislede evine kadar bıraktık. Parasınıda çaktırmadan cebimizden kasaya koyduk.
şimdi siz ortalıkta gezen suriyeli veletleri fakir aç sanıyorsunuz demi. Hergün yanıma 3 4 tane suriyeli bin geliyo günlük 500 lira 400 lira parayı tümletip gidiyolar. Şimdi fakir olan Türkiye mi yoksa multecilermi? Belki fakir değiliz ama, zenginimiz çok zengin. Fakirimiz ise 30 liralık erzak alırken gözyaşları içinde karşımızda duruyor. Düşünün biz bu duruma nasıl geldik. Nasıl aç bırakılıp nasıl kendi ülkemizde mülteci olduk. Düşünün arkadaşlar düşünün ki sizin sonunuzda bizim sonumuzda böyle olmasın. Uzun oldu kusura bakmayın ama okuyunda canlı örnek görün giberim tuttuğumu gibtim diyen yavsaklari. Ayakta hissiz gibiyolar yıllardır gotunuzden haberiniz yok.

Teyze evliya değil her dediği doğrudur demiyorum. Ama evini görseniz doğrudur amk derdiniz.