-
26.
+8Part 12
Sadece soğuk sessiz bir boşlukta gibiydim çok üşüyordum bacağımda ve omzunda bi ağrı çok hafiften gelen bi dıt sesi ve sevmediğim değişik bi.koku bu ne kokusuydu hala çözememiştim konuşmaya çalışıyodum ama sesim çıkmıyordu ve hiç bişey hatırlamıyodum gözlerimi aralamaya çalışıyodum ama başaramıyodum ve gittikçe daha çok üşüyordum korkunç karanlık bi sessizlik öldüm sanıyordum melekler gelecek diye bekliyodum küçük bi çocuk. gibi ama gelen giden yoktu ne bi ses ne bi yaşam belirtisi vardı sadece karanlık kocaman bi kocama boşluk ve daha da üşüyordum kolumu hissetmiyodum ne yapabilirdim ki ümitsizce o karanlık boşlukta ölmeyi bekliyodum ve gözümü açmaya tekrardan çalıştım ve başarmıştım ve artık duyabiliyodum o sesler şu şekildeydi "uyandı uyandı doktor uyandııııı" ve tekrardan içim geçmiş öldüğüme sevinmelimiydim yoksa yaşadığıma mı üzülmeliydim bilemiyordum taha bahar annem babam ablam arkadaşlarım ve tuğçe vardı camda. herkes bana bakıyodu dıygulanmıştım ve doktor içeri girmişti
başlık yok! burası bom boş!