ailem akrabalar üzülmesin diye japonyadan kovuldumu söylemedim hala orda sanıyo akrabalarım iyi giyinip cepe 20lik 50lik dolarlar koyup 1500,2000 dolar civarı para ile ortaya çıktım bir iki kere hepsine haşlık verdim 50 100 dolar çocukalra yeğenlere 20likler sevindirdim geri gidiyorum dedim kayboldum yine ama inanılmaz bi yalnızlık içindeyim

kirayı ödeyemez oldum işe giriyorum bişey uzatıyorum adamlara koldaki uzun dkişli izleri görüp ürküyolar birkaç gün sonra zütler ikalkıyo trip yapıyoalr resti çekip çıkıyorum bende içeri girip çıktımı anlıyolar belkide kimlik bilgilerimi verince ekmek yiyemiyoz bi yerde yav 1 kuruş kalmadı cepte ama para varken küçük tüpü doldurdum prinç bulgur soğan patates aldım iyiyim ama tadım yok

çay var kahvem var beraber içecek kmise yok

kolumdaki eski kegib yarası çok sızlamaya başladı

sürekli kulak çınlaması başladı bi tuhafım sesizliğe dayanamıyorum

allahla papaz oldum küstüm isyan edyiroum her ot amoka sen varya sen anca zenginlere ver bizi görme diye ayar vermeye çalışıyorum

iyi değilim panpa tesbih çekmek ve müslüm baba şarkıları iyi kötü idare ediyor beni onlarda olmasa bitmişim ben benim gibilerin kafasına dayar sıkarsın öyle çözersin papna