O zamanlar sene 2012-2013 falan sanırım bizim yazlıkta (ilçenin adı Elmatepe olsun) bizim Murat Abinin çay bahçesi gibi olan kafesinde Fenerbahçe - Salzburg maçını izlicez  Mete'yle , o sırada Ilayda söylediğimiz çayları getirdi ilayda , Murat Abinin kızıydı kafede babasına yardım ediyordu annesi çocukken ölmuş müthiş bir kızdı görseniz mavi gözlü hafif esmer tenli kahverengi saçlı bir sanat abidesi ve biz bunla denizde deliler gibi bakışırdık ama şuana kadar hiç konuşmamıştık çayları masaya yerleştirirken gözlerimi telefondan ayırıp ilaydaya gülümseyerek baktım ilayda bi süre sonra farketti bana bakıp güldü tabi benim beyin sarsıldı o gülümsemeden sonra ama "teşekkür ederim" demeyi unutacak kadar abaza değildim neyse aga maç bitti (4-2) biz meteyle çıktık kafeden evlere dağıldık yarın sabah beni ekşınlı bir gün bekliyordu..

10 reze anlatırım boşuna yazmayayım