Arasokaktan yurduma giderken gözüme bir ışık çaktı, ışığa doğru ilerledim ışığın bir çakmaktan geldiğini kavradım. Yaklaşınca sigaradan çıkan dumanı da farkettim, çocuğu hemen tanıdım bizim fakülteden bir çocuktu,az çok muhabbet etmişliğimiz vardı ismi ardaydı(bu ismi iyi takip edin.) ne olduğunu sordum, ağlamaya başladı çocuk, adetim olmamasına rağmen 2 bira alıp sahile indik, anlat dedim dinliyorum bunu.
Birasını yudumladıktan sonra başladı konuşmaya sonuna kadar dinledim ulan çocuk ne yaşamış ben ne yaşıyorum dedim, haline acıdım .

Annesi 7 yaşındayken vefat etmiş, ardayı da üvey annesiyle babası yetiştirmiş, üniversiteden yüksek puan alıp bizim okula gelmiş, üvey annesi zamanla babasının parasıyla birlikte ruhunu da sömürmüş.vel kelam yakın zamanda babası para göndermeyi bırakmış, yurda para ödenmediği için kapı dışarı edilmiş, ders dışı saatlerde çalışacak bir iş de bulamamış o halde sokakda kalakalmış.

Dedim ben buna ben sana yardımcı olurum dedim, cebimdeki son kalan 120 lirayı da çıkarıp verdim ilk başta kabul etmesede , başka çaresi olmıyacağını anlamış olacak ki aldı parayı, bunu yakındaki bir pansiyona bıraktım ,telefon numarasını aldım yarın bi hal çaresine bakarız diyerek yurduma döndüm
O gece biraz da olsa birisine yardım etmenin mutluluğu içerisinde halime şükredip rahat bir uyku çektim.