they call me alpha

“Din dünyadaki sıkıntıların tesellisi ve baskıları meşrulaştıran teorisidir. Dinin sefaleti hem gerçek sefaletin ifadesi hem de bu gerçekliğe itiraz edilmesidir. Din mutsuzluklar altında ezilen yaratığın son nefesi, kalpsiz bir dünyanın şefkati, ruhsuz bir çağın ruhudur. Din toplumun afyonudur. Halkın gerçekten mutlu olabilmesi için sahte bir mutluluk olan dinin yok edilmesi gerekir. içinde bulunduğumuz durumun vehimlerinin yok edilmesini istemek aslında bu vehimlere ihtiyaç duyan durumun terk edilmesini istemektir.”

karl marx ne güzel özetlemiş dimi wqygdıhq. hem doğru ama hem yanlış. din toplumların afyonudur demiş. kesinlikle doğru. ama aklı kendisine bir zemin olarak kullanmış hani evlerinde milyonları zor tutuyorum muhabbeti yerine gerçek bir nitelikli gençler, nüfus oluşturuyorsa karl marx'ın söylediği yanlış olur. eski düşünme sistemimde bende öyle düşünüyordum. az bakın ailenize, topluma fark edersiniz zaten acı mı çekiyorsun? din kisvesi altında kendini rahatlatabilirsin. mesela bunu yunus emreler, mevlanalar falan çok kullanmıştır afyon olarak dini. türkiye'de dinin yozlaşmasının asıl sebebi bunlar zaten nerede caner taslaman gibi bilimi öne atan adamlar varsa giblenmiyor. hastalıklı toplumda kardeşliğin yaptığı gibi umut yeşertmeye çalışan insanlar, projeler ayıplanıp, hayıflanıyor. neden? çünkü toplumun en keskin hatlarını din oluşturuyor. değer o yani. bizde ki öğreti nasıl beta ile aklı olanı ayırmamızı sağlıyorsa toplumda üst değer o var. tabi ki birbiriyle ölçüştürmüyorum ama olan bu. iblis'in kuklaları bunları kullanıp yozlaşma, meşrulaştırma, gücünü tahkim ediyor. bunlara dur diyecek bir toplum ancak aklını kullanabilen nitelikli nüfustan oluşuyor. ahlak ise birtakım yozlaşmış insanların belirlediği sınırlardan öteye gidememek oluyor. bunları aşmanın tek yolu insanlara iman hakikatlerini anlatmaktır. bu da bir ritüel yolu ile mi daha verimli olabilir yoksa bir söyleyişi halinde mi? sorumuz bu.