/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 276.
    +17
    PART22
    Bu sefer diğer tünelden daha çok yürümüştük ve henüz hiçbirşeyle karşılaşmamak insanı ister istemez sıkıntıya düşürüyordu.
    Ama çok geçmemişti ki yine ufak bir odaya geldik fakat tünel bitmemişti. Tüneli sanki burda genişletip buraya ufak bir oda yapmışlardı. Ve ilk dikkat çeken şey duvardaki Davud'un yıldızıydı. ( altı köşeli yıldız). içinde galiba büyüler yazıyordu her köşesinde göz şeklinde oyulmuş ve içine yeşil bir taş konulmuş cam kupalar vardı. imam hemen " sakın bir yere dokunmayın işte o yoğun his burasıymış demek. Her yer büyü arkadaşlar. Oda tamamıyla onlara ait. Sakına birşeye elinizi sürmeyesiniz hatta gerekmedikçe adım bile atmayın." diye bizi uyararak. Kitabını açtı. imamın yanındaydım ve kitabına ilk defa bu kadar ayrıntılı bakıyordum. Hemen karıştırdı sayfaları ve duvardaki sembolün aynısından bulunan bir sayfayı açtı. Okudu okudu ve bana dönerek" bu diğer büyü kadar kolay olmayacak. Bunun bozulması sabır ve güç gerektiriyor. Bir ayin düzenlememiz lazım bir koruyucu cini çağırıp onla konuşmamız lazım." dedi. Hiçbirşey anlamasamda garip yine korkunç şeyler olacaktı.
    +Ne gerekiyo peki ne yapmalıyız
    -Çantamı al ve içindeki sarı beze sarılı olan şeyleri çıkar.
    +iki tane taş ve bir kağıt var bunlardan mı bahsediyorsun.
    - Evet evet şimdi o taşları birbirlerinden bir karış uzağa yan yana koy.
    +Ee sonra peki.
    - Şimdi ortalarına da o kağıt parçasını yerleştir.
    Dediklerini tamamiyle yapmıştım. Defineci imama ne yaptığını sordu. imamda bir cin çağırması gerektiğini söyledi. Buranın koruyucusu olan daha doğrusu bu büyünün yapıldığı cinle temas kurması gerektiğini anlattı. Bizide taşları ortaya getirecek şekilde oturttu ve elindeki kitabı ortadaki kapadın üstüne kapayarak elinide kitabın üstüne koyarak kendiside oturdu.
    Bize nas suresinin 'minel cinneti vennâs' olan son kısmını sürekli içimizden tekrar etmemizi söyledi ve yüksek sesle gözleri kapalı birşeyler okumaya başladı. Herkesin gözünden korku fışkırıyordu yine hele Mesutu bıraksak koşa koşa kalacaktı sanki. imam okudukça kulaklarımızı bir ses tırmalamaya başladı hiç birşeyin sesine benzemiyordu bu sadece bir uğultıdan ibaretti. Ve o arada imamın elinin sağındaki taş biraz ileri gidip geri geldi. (Daha sonradan anlattığına göre taşlardan biri evet diğeri hayırı işaret eder imiş) ve imam sustu. Ve galşba yine bir cinle temasa geçmişti transa geçmiş gibiydi hiçbir tepki vermiyor kışırdamoyordu bile. Sonra soldaki taş hareket etti. Bu olay böyle 2 kes tekrar etti. Ve imam gözleri kapalı bir biçimde "o aramızda ve sizlerden gözünüzü kapatmanızı istiyor açmamanız konusunda uyarıyor dediklerini yapın. Bize yardım edecek." dedi. Gözleri sıkı sıkıya kapattım. Ve o anki korkum beni ilk pişmanlığa sürüklemişti. içimden neden buradayım ki neden böyle bir ile kalkıştım demiştim. Fakat artık çok geçti galiba. Umuyorumki herşey olumlu biterdi yoksa neler olacağını bilemiyorum bile.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      Yaz artık ya
      ···
    2. 2.
      0
      Yazsana krds
      ···
    3. 3.
      0
      hergün bugün bitcek diyosunda bi bitmedi be üstad hala bekliyoruz
      ···
    4. diğerleri 1
   tümünü göster