Sıkıntımın ne olduğunu bir bilsem ya da ne istediğimi. Gerçekten istediğimi bildiğim tek şey tutarlı bir kişilik ama bir kişiliğim bile yok ki amk. Tutarlı kişilikten kastımı da bilmiyorum.

Bunun dışında istediğim, hissettiğim, yaptığım, söylediğim... her şey sahte, rol.

Aşk acısı çekmediğim halde çekiyormuş gibi davranıyorum, en yakın arkadaşımın cenazesinde üzülmüş gibi rol kesiyorum... daha bir sürü şey.

Şu an bile üzgün değilim ya da bir şey hissetmiyorum. Bu bir kişilik bozukluğu mu, duygusal bozukluk mu bilmiyorum. Sanki normal değil gibi, belkide normaldir.