yaşlı amcaya neden konyaya gittiğini sorduğumda karısının vefat ettiğini söyledi. bunu söylerken gözlerinden birkaç yaş damlası süzülmüştü. elimden hiçbir şey gelmiyordu ve bu duruma çok üzülmüştüm. insan bir ömür yaşadığı, aşık olduğu insanı kaybettikten sonra ben ne desemde değişmezdi ki zaten. sadece elimi onun omzuna koyabildim ve üzülme amca bak yeni bir evladın var artık. istediğin zaman beni arayabilirsin. her daim yanındayım bundan sonra dedim. telefon numaramı verdikten sonra kitabımı okumaya devam ettim. evden kaçtığım için duyduğum o vicdan azabı sanki yavaş yavaş yok olmuştu. heyecan kalmamıştı. istemsizce olağan karşılıyordum yaşananları. duygularım körelmişti sanki. sadece uyuma isteği vardı. biraz daha kitap okuduktan sonra ikramların gelmesini bekledim ve ikramlar gelince birşeyler atıştırıp hemen uyumaya koyuldum.