hasssss yaaaa

"ben hastayım, yarınım; geleceğim yok ne olur kendi hayatını yaşa olur mu" dedi.

bu cümle tüm umutlarımı, tüm hayallerimi bir sonraki evreye bıraktı beyler.

rüzgarlı havalarda dahi tek bir saç teli kopar diye sımsıkı sarıldığım o her hayalimin en renkli kısmı artık siyah beyaz. . zamanla yok olucak. arında geriye sadece, kapkaranlık bir acı bırakarak.

teşhis koyulalı 4 ay olmuş. benden gizlemiş, olurda geçer diye. dün gece anlattı. beraber sabahladığımız, son sözlük gecesinde.

sabahtan beri balkonla odam arasında volta atıyorum. veziri tarafından ihanete uğramış osmanlı padişahı kadar çaresizim. elimden bir şey gelmiyor, yardım dahi edemiyor oluşum, hissettiğim duygular arasında gidip geliyorum.

sevdiğime mi üzülüyorum yoksa bencillik yapıp beni bırakıp gidebilmesine mi bilmiyorum.

emin olduğum tek şey, evlilik hayali kurduğum kızın; zamanla, gözlerimizin önünde kullanımda olan pil gibi eriyip gideceği (: