geceyarısı çalan telefonum beni telaşlandırdı. zerrin ablanın numarası değildi. tanıyordum o numarayı fakat kimdi? merakla telefonu açtım. arayan oydu. başka bir numaradan aramıştı. ağlayarak nolur gel diye yalvarıyordu.

zerrin abla:eren yalvarırım gel sana çok ihtiyacım var...

ben:ne zaman rahat bırakacaksın beni?

zerrin abla:aşığım sana senin için her şeyden vazgeçmeye hazırım. ne istersen yaparım senin için.

ben:geberip gitmeni istiyorum.

zerrin abla:öyle mi? peki istediğini alacaksın hem de bu gece...

ben:zerrin abla saç...

dıt dıt dıt dıııt dıt dıt dıt dııııtt

telefonu kapatmıştı. endişenmeli miydim? saçmalıyordu. boş vermeliydim bence. ya ciddiyse? sarhoş gibiydi ya da uyuşuk. bir şey içmiş olabilir mi? off eren saçmalama yat uyu.

kafam yine 9 yaşındaki haline geri dönmüştü. zerrin ablayla ne zaman karşılaşssam ya da konuşsam 9 yaşında babasının bilgisayarında volfied oynayan erenin kafasına geri dönüyordum.

yatağa tekrar girip yorganı kafama çektim.