Gayet kötü bi ruh halindeydim. Tutunucak bi dalım yok gibi hissediyodum. Ders desen takum gibi sevdiğim kız beni sevmiyo ayrıca sevdiğim kıza ihanet etmiş gibi hissediyorum. Arkadaş ortamı desen kalmış 3 arkadaşım Oğuz Sinsi ve Levent. Bu kadardı elimdekiler sağlam 3 arkadaş. Ama herkes gibi bende hayatım güzel olsun istiyodum ama tabi ki kahpe felek benimde yüzüme gülmicekti her zaman olduğu gibi zaten kime gülmüş bu felek. Tutunacak bi dal sığınacak bi liman arıyodum. Kendimi o an en güvenli hissedicem yöne gitmeye karar verdim. Sevdiğim kız. Zaten kızın doğum günü yaklaşıyodu gittim çok güzel bi aşk kitabı aldım. Kıza gittim dedim doğum günün kutlu olsun. Beyler bana bir sarıldı o an hep aklımın kalbimin bi köşesinde. O 5 bilemedin 10 saniyelik sarılmada kaç tane duygu yaşadım. O güzel saçlarının güzel tenin kokusunu kalbime ruhuma kazıdım o an inandım kendime. Dedim benim bu kızla bi geleceğim olacak. Ama yine o saçmalıklar geldi aklıma yavaştan yavaştan. Bi yanda bu düşüncüler varken ertesi gün kız bana "madem kitap okuyosun bunu seversin bence" diyip bi kitap verdi. Kitabın ismi Gerçek Aşk tı. Beyler yerime kendinizi koyun bi kızı sevdiğinizde nefes alsa bile umutlanıyosun ve bu kız sana Gerçek Aşk diye kitap veriyo napardınız. Umutlanırdınız