PART 3;

Birde bu olaylardan önce Edirnede olanları anlatayım. Edirneye 14 yaşında gittigim için hemen hemen 18 yaşına kadar birçok çevrem olmuştu Edirnede. Bizim bide kçy korucusu vardı. Adam çok sertti. Bunu neden söylüyorum. Çünkü onun kızına aşıktım ve muhtemelen oda bana karşı boş değildi.

Birçok kez konuşmuşlugumuz vardı. Ama doğma büyüme köyde oldugu için cok temiz bir kızdı ve hak verirsinizki erkeklerle arası olmadıgı için benimlede açık açık konuşamazdı. Çoğu kez onu kıskandıgım olmuştur. Erkeklerle konuşmazdı ama bunla konuşmak isteyen erkek çoktu. Bende onlardan biriydim.

Askere gitmeden önce konuşmaya karar verdim. Sonuçta ayrılık var ölüm var diyerek evlerinin yolunu tuttum. Dışarıda biraz bekledim. Belki babaası çıkabilirdi. Babası evde olmadıgı kanaatine varınca kapılarını çaldım. Kapıyı Selma açtı (Bahsettiğim kız)
B:Selma biraz dışarı gelirmisin bişey konuşmak istiyorum.

S:Burdan söylesen ?

B:Selma ben askere gidiyorum. işin ucunda vatan için ölmek var. Eğer bana bişey olursa sana karşı boş değilim bil istedim.

S:Zafer öyle konuşma sağ salim dönersin.

B:Belli olmaz Allah öyle isterse şehit olursam bil bunları.

Selmanın gözleri dolmuştu. Çok seviyordum onu ama birazda babasından korkmuştum. Sarılmak istedim ama izin vermedi görürler diye. içimden şehit olursam Selma sana emanet Allah ım dedim.