PART 8;

Belki yüzüstü bırakırdı ama onun için herşeye değerdi. Ceren cam kenarı en arkada oturuyodu. Ben ise duvar kenarında 3. Sıradaydım. Derste dersten cok onu izliyordum. Belki başarısızlıgımın bir sebebi de budur. Güneş vurunca Gözümü alan sapsarı saçları, bembeyaz teni ve hafif yukarı doğru kıvrılan burnuyla gerçekten izlemeye doyamıyordum.

Bugün Selin gelmemişti. Cerenin yanı boştu. Murata söyleyip Cerenin yanına geccektim.

B:Kanka cekilsene Cerenin yanı boş oraya gidecem

M:Niye lan noldu

B:La bişey yok olum soru sorcam

Cerenin yanına gittim.

B:Ceren boş demi oturuyimmi(oturabilirmiyim der insan amk)

C:Oturabilirsin Eren tabi diyip gülümsedi. O yanagındaki gamzeleriyle birleşince gülümsemesi tarifi imkansız bişey oluyodu benim için. Arada sırada dersteyken kafamı koyup uyumuş gibi yapıyodum. Gözlerimi aralayıp ona bakıyodum. Kendimi onun boynuna kafamı yaslayıp uyurken hayal ediyordum ve böyle kendimi avutuyordum.

Benim için belki imkansız geliyordu ama herzaman aklımda olan Umut fakirin ekmeğidir sözünü benimsemiştim. Benim ekmegimde Ceren'di