Eylül'ü evine bırakıp spor salonuna geçtim, Cemil abiye yardım edip kapatırken çalıştım biraz.
Akşam Eylül'üme mesaj atıp "Yarın alayım mı seni?" dedim.
Kabul etti tabiki.

Sabah okul için zütünü yataktan kaldırmayan ben, sabah koşa koşa minibüs durağına gittim.
Minibüsün daha hızlı gitmesi için dua ediyordum resmen.

Sonunda Eylül'ümün durağına geldim, inip kapıda bekledim.
Eylül aşağı inerken bugün gözüme daha bi güzel gözüküyordu.
Kapıdan çıkar çıkmaz yanına gittim, sarıldım öptüm onu.

Ardından minibüse gittik,bir kere bile elini bırakmadım.
O benim en değerlimdi ve onu çok seviyordum.
Okula girerken elini daha sıkı tuttum.
Her bana baktığında gözleri parlıyordu, benim de aynı şekilde.
Sanki okuldaki diğer herkese nispet yaparcasına girdik sınıfımıza.

Yerimize oturduk, tutmadığım sözlerimi, yerine getirmediğim sorumluluklarımı yerine getirmeye yeniden başladım.