Kitabı kapattım, kulaklığı çıkarıp yattım.
Eylül'ün ışığı 00.30 gibi kapanmıştı.
Uyuduğunu sanıp yattım.

Sabah kalktığımda hasta olacağıma emindim, üstümde yorgan tarzı bir şey vardı.
Eylül'ün üstümü örttüğünü düşünüp kendimce mutlu oldum.
Kalktım, toparlandım zaten okula geç kalmıştım gitmemin bir anlamı olacağını sanmıyordum, devamsızlık 8 gündü.

Kalktım spor salonuna gittim, Cemil abiyle karşılaştık.

C : Okula gitmedin mi?

B : Yok abi, zaten ilk derse geç kaldım gitmenin anlamı yok.

C : Paşam okulu fazla asıyorsun,git oku adam ol.

B : Eyvallah abi.

Klagib işleri yaptıktan sonra biraz çalıştım, aklımda hep Eylül'e açılmak vardı.

En sonunda açılmaya karar verdim.

3 Kasım günü hayatımda hiç unutmayacağım bir gündür.

Eylül'den zor da olsa buluşmak için izin aldım.
Para işi için abim ve Cemil Abi'den destek aldım.
Ne yapacağımı sorduklarında hayırlı bir iş için demiştim.

Okuldan çıkar çıkmaz bir çiçekçiye gidip birkaç demet çiçek aldım, sağlam girmişti.
Çiçekleri düzgün bir şekilde çantaya atıp, Eylül'le minibüste buluştuk.
Eylül'ümle beraber vapura bindik.

B : Üst kata çıkalım, sessiz olur.

E : Hava çok soğuk çıkmayalım.

demesine rağmen ısrarlarımla üst kata çıktık.

Vapur denizin ortasındayken Eylül denizi izliyordu.
Ben de fırsattan yararlanarak çantamdaki çiçekleri çıkarttım.

Çiçekleri bir kenara koyup, çantamdaki kolyeyi de çıkarttım.
Kolye ve çiçekleri oturduğum yerin arkasına koydum.

Eylül hâlâ kolye ve çiçekleri görmemişti fakat büyük ihtimal aklında "Napıyor bu gerizekalı?"
sorusu vardı.

Eylül soğuktan titrerken, yanına yaklaşıp

B : Eylül'üm, bana inanmalısın ki içimdeki aşk, ikimizi de ısıtacak kadar büyük, okulun başında seni ilk gördüğüm andan itibaren seni seviyorum,o gün yaptıklarımdan dolayı da özür dilerim. dedim.

Eylül'ün gözleri kocaman açıldı, zaten gözlerine ölüyordum, amacı beni öldürmekti sanırım.

E : Ben de seni seviyorum bitanem diye bağırıp bana sarıldı.

O an dünyanın en mutlu insanı olduğumu düşünmüştüm.
Hani bir kupon yaparsınız da tek maçtan yatar ya,benim o son maçım da tutmuştu işte.
Hayatımda inandığım tek şey, benim olmuştu.
Artık Eylül'üm benim Eylül'ümdü.