/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 401.
    +26 -1
    Evden resmen kovmuştu bizi. Evden çıktık güneş doğmaya başlamıştı. Sabah olmuştu zaten, kadın ne uyumasından bahsediyordu? Bunun yalan olduğu barizdi zaten de.Alperene dikkat ettiğim 2 ayrıntıyı söylemedim. Dediğim gibi ottan taktan korkan bir insandı.

    B:Gel hadi başka bir evin kapısınıda çalalım.
    A:Gibtir git
    B:Alperen ne diyorsun sen

    Yakama yapıştı ve bağırır bir sesle

    A:Gibtir git lan burdan.Çıkın gidin lan evlerimizden. Hepinizin gırtlağına kadar kan doldururum gidin lan hepiniz.

    Kendimi geriye attım o korkuyla. Yere düştüm. Normalde her durumda sakin kalıp karar verebilen bir insanımdır ama hayatımdaki en zor kararlardan biriydi bu.Ne yapmam gerekiyordu. Alperenin içtiği suda birşey olabileceğini düşündüm. Ayağa kalktım alperen üzerime doğru geliyordu. Yapıştırdım sağlam bitane. Yere yığıldı. Birşey olmamış gibi ayağa kalktı, yüzünde anlamsızca bir ifade vardı. Birden zaman durdu sanki. Hani o filmlerde olur ya,zaman durur adam bir sonraki hamlesini düşünür sonra devam eder Hah tam o tarz birşey oldu işte.

    BEN NAPIYORUM LAN BURDA diye düşündüm. Işim neydi lan burda. Terkedilmiş taktan bir köyde ne idiği belirsiz birşeyle karşı karsıya duruyordum. Sonra hissizleştiğimi hissettim gözlerim kararıyordu. Yermi yükseliyordu yoksa benmi alçalıyordum. Bunu düşünürken zaten bayılıp kalmıştım.
    ···
   tümünü göster