Söyle 5 numara, ilk olacaksın sanmıştık ama neyse sanırım yelkenleri suya indirdin. Bu kadar korkmana gerek yoktu. Zaten kulak sayesinde ilk günü atlatacaktın. istersen yarına saklayabilirsin itirafını.

Hayır, söylemek istiyorum. Karnım aç, zaten açtım. Ben evsizim, hoş zaten biliyorsundur. Bu yüzden yemek yemek için itiraf edeceğim.

Peki söyle bakalım.

Küçük yaşlardaydım. Çok mutlu bir ailemiz yoktu. Babam devamlı içer eve öyle gelirdi. Eve geldiğinde de içmeye devam eder, annemi söğüşleyerek o paralarla doberman yarışlarında iddia oynar, kazanamadığı zamanlar da devamlı annemi döverdi. Para kazanan annemdi. Diğer komşuların çamaşırlarını yıkar, bahçemizde asarak kurutur ve ütüleyip verirdi. Akşamları da tanımadığımız adamlar gelirdi eve. Küçük yaşta ne olduğunu anlayamazdım. Ama babam sızdığı için umursamazdı. Bense annemle adamın girdiği odadan, gelen sesleri dinler ve ne olduğunu anlamaya çalışırdım.

Anneme sorduğumda, annem, gönüllü doktorluk yaptığını söyler, onların dertlerini dinlediğini söylerdi. Bir gün unutmuyorum, babam eve giren adamlardan birine bıçak çekmiş ve tüm parasını vermesini istemişti. Adam çaresiz cebinde ki paraları masanın üzerine bırakmış ve küfür ederek gitmişti. O gün babama çok kızmıştım. Annemin yardım ettiği insanları soyduğunu düşünmüştüm.

Kısa bir sessizlik olmuştu.