Bugün 29 Mart 2017 . Büyük bir limanı yaktım . Yakıtsız kaldım . Içim bomboş. Sadece yüzüyorum . Sebepsizce yüzüyorum . Hayattan zevk alıyor muyum ? Sanırım hayır almıyorum . Bembeyaz bir sayfa açıyorum hayatıma , ilk kez sigara içiyorum şuan . Kimsesiz insanların kimsesi oluyor derlerdi sigara . Öyleymiş beyler baksanıza .

2 gün oldu . Ne çektiğimi bi ben bi Allah bilir . Burdan da damla isimli kıza çok çok teşekkürlerimi iletiyorum beyler . Kalbimden daha önce kan akmamıştı . Onu gördükten sonra kalbimde ilk defa bir şeyler hissettim . Ama bu çok daha farklıydı . ilki ne kadar mutluluk vericiyse ikincisi bir o kadar acı verdi bedenime, bilmiyorum ne kadar yaşayabilirim böyle . Yaşarım yaşamasına da yaşamak denirse buna ?.
Şuanda kafam karışık , kimim kimsem de yok beyler. ( Söz meclisten dışarı, sigaram üstüne alınmasın ) Sizinle sohbet edip sabahlamak istiyorum . Burdaysanız belli edin kendinizi binler .

Yaşadıklarımızı anlatmak istemiyorum size inanın bana tadı kalmadı . Hiçbir şey kaybettiğimi düşünmüyorum aslında ama tek bir şey kaybettim beyler . Az önce galeriye girdim . Bir fotoğrafı var . Onun bir kere güldüğü , beni bin bir defa öldürdüğü bir fotoğrafı var . Bir damla göz yaşı aktı . Bak sadece bir DAMLA .

Sevgi diye bir şey kalmamış bu devirde beyler . Kim kimi seviyor ulan ? insan birini elde etmek istiyor elde edince başkalaşıyor . Sizin gibilere lanet olsun . Nedensiz ve bedelsizce yaşıyorum . Aynı zamanda anlamsız.

Yaradanın verdiği kalp odacıklarını Damla'yla doldurmuştum ben beyler . inanın bana 1 Damla kalmadı içimde .

Yanındakiler kadar yakınında olamasam da yakın olmak istiyorum ona yanındakilerden de

Kızın babası ölmüş beyler 5 yaşındayken . Kız baba sevgisi diye bir şey görmemiş. Ben her adım atarken bunu düşünüyordum. Geçen gün annesi cenaze evine gitmiş . Sabah kalkıp aç karınla okula gelir biliyorum . Üşengeçtir o . Normalde sabah kalkıp kendime hazırlamadığım sandviçi ona hazırladım . Evde malzeme de yoktu.