PART 31;

Ona ne kadar sevdiğimi söylesemde az gelirdi. Hayatımdaki ilkeri yaşatmış, benim ilkim ve muhtemelen sonum olacak kızdı o. Kulağına Beni ve bizi bırakma dedim.

Bırakmam, sende bırakma olur mu dedi tatlı bi sesle.Şakşakçılar da alkışlarını kesince bizde yerimize oturduk mekan sahibi tebrik etti hayret amk. Onada teşekkür edip pastamızı bölüp getirdiler. Birazını yedik gerisinide mekandakiler gömmüştür diye umuyorum.

Mekandan çıkacakken elini tuttum. Ben hayatımda böyle bi his yaşamamıştım. O yüzden Melda nın değeri benim gözümde pahabiçilemezdi. Onun için herşeyi yapabilecek kıvama gelmiştim. Arada bi ya giderse nolur diye düşünüyorum.

Ama içime bi karanlık çökünce hemen vazgeçiyorum. Elini tuttum. Pamuk gibiydi. Suratındaki gülümseyi hafızama kaydetmeyi unutmadım tabi. Agzından Benim sonum ol kelimesi çıktı. Sonları pek sevmem. O yüzden bişey demedim. Sadece sarılmakla yetindim.

Otobüs duragına geldik. Ne yapalım nereye gidelim ? dedim

Farketmez istersen biyere oturalım ben senin omzundada dünyayı bulurum dedi Kızılım.

Bi banka oturduk. Kafasını omzuma yasladı. Bende bütün kalbimi ona bıraktım orda. Saçlarını okşuyordum. Bi elim elinde , bi elimde saçlarındaydı. Farkettimde şuana kadar hiç kötü düşünmedim onun hakkında. Belkide onunlayken kendime yakıştıramıyordum böyle şeyleri..