Yaz tatili de gırgır şamatayla geçti. Bütün yaz eğlenmiştik, ama şimdi okullar başlıyordu.

Okullar başladı, yine ilk günden Aslıyı evinden aldım. el ele tutuşarak okula gidiyorduk. Dönüşte de yine beraber eve gidiyorduk. Okulda her ders, teneffüs yanımdaydı, biz böyle birlikteyken çok mutlu olurduk.

Sınıfta bizi kıskanan bazı binler vardı. Öyle kimsenin zütü yemezdi bana sataşmaya çünkü bir saygınlığımız vardı. Ama Pelinsu denen bir huur ile birkaç arkadaşı vardı ki çok zengindi muallakler. Bunun arkadaşlarının isimleri tahmin edeceğimiz gibi Kerimcan, Berkecan, Mertcan gibi binler.

Bir gün Aslıyla öğle arasında bahçede oturmuş, simit-çay yapıyorduk. Bu Pelinsu huursuyla diğerleri önümüzden geçti. bu muallakler hep dışarda yerlerdi. Bizi görünce

Pelinsu: Ay şunlara bak
Kerimcan: Ahahahah simitle öğle yemeği mi olur dıbınakoyayım

B: Ulan huur sizin cibiliyetinizi giberim. (Aslı bir duraksadı, yanında küfretmezdim)

Mertcan: Gelsene lan amk çocu

Ulan kalktım ayağa bir anda etrafımda 10-15 kişi toplandı amk. Bizimkiler de geldi hemen ama 4 kişiyiz. Bu Berkecan muallaksi bana doğru geldi:

-Seninle çıkışta görüşeceğiz. Ara sokağa gel

Falan filan. Dedim bekleriz, amk çocuklarında bize bulaşacak yürek yoktu. Nerden gelmişti bu cesaret anlayamadım.