Sabah kalktın şöyle bi baktın aynaya. Yüzün gözün şiş, saçlar berbat. Duşunu alıp elbiselerini giydin sonra. Saçları da hafif düzeltip geçtin yine aynanın karşısına. Şaşırdın biraz, farklı geldin gözüne. Boydan boya incelemeye başladın kendini. Her zaman giydiğin elbiseler bugün daha çok yakışmıştı sana.

Mutlu oldun, az da olsa özgüvenin yükseldi. Ayakkabıları da giyip çıktın evden. Yürüyüşünün değiştiğini farkettin. Kendinden emin, havalı yürüyordun artık. Bu seni daha çok mutlu etti. Otobüs durağına geldin. Duraktakiler sen gelir gelmez süzmeye başladı seni. Bakışlar yavaş yavaş azaldı. Herkes önüne döndü. Ama dur, şu köşede ayaktaki kız hala sana bakıyordu. Etkilenmişti senden. Nasıl etkilenmesin ? Sen bugün bir başkasın.

Otobüsten inene kadar en az 3 kızın daha dikkatini çekmiş, seni izlemelerine izin vermiştin. Okula geldin. Artık kimse bozamazdı seni. Şöyle bir tur attın önce okulun bahçesinde. Bakışlar devam etti tabi. Tüm gün okulun en yakışıklısı ve elbette en mutlusuydun. Sonra eve geldin. "Vay be ne gündü ama" dedin içinden. Uzun zaman sonra huzurlu bir şekilde başını yastığa koyup güzel bir uyku çektin.

Ertesi sabah gözünü açtın. Mutluydun , dünü düşünüyordun. Yine geçtin aynanın karşısına. Elini yüzünü yıkayıp saçlarını düzelttin ama dünden eser yok. Yarım saat kadar uğraştın ama bi türlü kendini beğenemedin. Boşver kardeşim, olmayacak. Sen yine sen oldun. Düne aldanma, dedim ya bazı günler gelir bu his.