Ben devam edeyim beyler 2-3 kişi bile okusa mutlu olurum.

Sabah 6da kalktım, gibsen 7de kalkamayan ben 6da kuş gibi yatağımdan süzüldüm amk. O kadar mutluyum ki odamdaki eşyalarla konuşuyorum.

Annemin hazırladığı mis gibi kahvaltının ardından okulun yolunu tuttum.
Yolda Aslıyı bekledim. 15-20 dk önceden çıkmıştım ki kız benden önce gitmesin okula.
Güneş doğmuş tam Aslının geldiği yöne çarpıyordu. Saçları öyle parlıyordu ki gözümü alıyordu, bakamıyordum resmen. Yanıma gelince "Günaydın, ne zamandır beni bekliyordun?" diyip gülünce benim dilim tutuldu beyler.
Okula gidene kadar ağzımdan çıkabilen tek kelime günaydındı.

Sınıfa geldik, dünkü yerimize oturduk. ilk ders matematik, hoca kendini tanıtıyor falan. Biz de başımızı koymuşuz sıraya birbirimizi izliyoruz.

Öğle arasına kadar birbirimize baktık.

Birden beni dürttü, hadi gidiyoruz diye. Öğle arası olmuştu, kantine gidip iki çay bir simit aldık, dünkü formülden. Simiti bölüştük, çayla zütürürken birbirimize bakıp mal mal gülüyorduk amk.

Güneş tam tepeden bize vuruyordu. Sanki her şey özellikle bizim içindi. Çok mutluyduk beyler ikimiz de..