bende öyleyim normal hayatta çok az konuşurum insanlarla ağızımdan lafı cımbızla alırlar ama her an her dakika içimden kendim ile konuşuyorum ve hatta konuşmaklada kalmıyorum

bazen yolda yürürken birden duraksıyorum acaba ben yaya geçidinden karşıya geçerken araba çarparsa bana ne olur sevdiklerim ne yapar bundan sonraki yaşantıları nasıl olur sakat kalırmıyım canım ne kadar acır şakaklarımdan akan kanın kokusu burnuma gelirmi diye hayaller kuruyorum kendi kendimi geneli ölümlü kinli nefretli hayaller oluyor iyi güzel hayal kuramıyorum güzel hayaller kurmak için dikkatimi toplamam gerekiyor kötü hayaller kurmak ise kendi elimde olan bir şey değil