Bütün bunlar yetmezmiş gibi bir de usta askerlerin (onlar intikallere çıkmıyor, nöbet tutuyor, kantine bakıyor, koğuşla, yemekhaneyle ilgileniyorlardı) aşağılamaları ile uğraşıyorduk. Bir gece intikalden döndük gece saat 00:30. Sabah 05:00'te kalkmamız gerek. içeri girer girmez ustalar yataktan doğrulmuş "amk acoları ya koğuşu ter kokusu bastı, yarın koğuşu komple yıkayacaksınız lan" dediklerini bu kulaklar işitti. Oysa biz vatan için, doğuda belki de çatışmaya girecek askerlerdik. Ki beraber çay içtiğimiz arkadaşlarım Çukurca'da girdiler. Allahtan şehit olan olmadı.. Bütün bunları o son intikal olan 64 km'lik yürüyüşe kadar sürekli yaşadık biz. Ancak asıl o 64 km'lik intikalde yaşandı ne yaşandıysa!!!