asla en büyük dert benim demiyorum. asla kendimi dünyanın en şansız adamı sanmıyorum isyan da etmiyorum.. sadece mutsuzum beyler. çok seviyorum lan. o kadar temiz seviyorum ki, kıyamıyorum bakmaya, gözlerine bakamıyorum... verseniz bıçağı eline deseniz öldür bunu, öldürsün, gıkım çıkmaz. onun elinden gelen ölüm de olsa güzeldir beyler. öyledir işte.. benliğimi verdim ona, geceleri uyumadım haber bekledim. lütfen ölmesin diye, ağladım lan. ağladım. küçükken kafa göz dalsalar da gözünden tek damla düşürmeyen ben, ağladım o gece. çok ağladım. çığlık atmak istedim tavana baktım kolumu ısırdım ses çıkarmiyim diye. 6da kalkarım ben her gün, uyumadım işte o gece kendine bişey yapmıştır diye uyuyamadım kaç saat baş ucumda bekledi telefon ses sonda. bildirim geliyor mesaj bildirimi sanıyorum ondan sanıyorum nasıl sarılıyorum telefona.. ağlarken duydum onu. sevdiğini anlatıp ağladı. teselli verdim. denedim en azından yanında olmayı. sonra o gibtiğimin gecesi, kendine bişey yapmasın diye hıçkırarak Allah'a yalvarırken ben, o, sevdiğinin yanına gitmiş gece. onda bulmuş huzuru. bulsun. ben yine severim, yine gözlerim yolunu, haberini.. köpek oldum beyler, gurura yalana alfalığa gerek yok köpeği oldum. şimdi gel desin varımı yoğumu bırakır giderim. sat desin satarım. öldür kendini desin öldürürüm. iğrenç bi durumdayım beyler, geçmiyor da işin kötüsü alışmaya başladım ama sanki biraz acısına. dayanamıyorum, gücüm kalmadı. ya gibtir olup gideceğim bu şehirden herkesi her şeyi arkamda bırakıp, ya da kendimi bırakacağım. en çok da o kalsın istiyorum arkamda...